G-N8HC0LQYDH G-N8HC0LQYDH
piątek, 29 marca, 2024
Strona głównaAKTUALNOŚCISkałki i źródełko w Inowłodzu

Skałki i źródełko w Inowłodzu

Kiedyś znane obecnie zapomniane inowłodzkie źródełko. Gdzie to jest?

Najprościej trafić tam idąc przez most na Pilicy w kierunku drogi na Opoczno. Tuż za mostem skręcamy w pierwszą ulicę w prawo czyli Zakątną i idziemy nią aż do tablicy informacyjnej o znajdującym się nieopodal źródełku. Ostrożnie schodzimy ścieżką w dół, która ciągnie się później wzdłuż rzeki Pilicy. Po około 150m widzimy po lewej stronie piaskowe skałki bujnie porośnięte krzakami i innymi roślinami. Z szczeliny w skałkach wypływa nasze „cudowne” źródełko.

DSC04949

Moc żelazistych źródeł

Żelaziste wody wyszły dziś z mody, a niegdyś cieszyły się dużą medyczną renomą. Ordynowano je nie tylko anemicznym panienkom, lecz także w dolegliwościach przewodu pokarmowego i – co jest może szczególnie istotne dla naszej opowieści – na „osłabienie systemu płodnego i niepłodność, tudzież niemożność męską”.

Aby woda zyskała miano leczniczej wody żelazistej, współczesna balneologia wymaga, by zawierała w litrze co najmniej 10 mg jonów żelaza (najlepiej dwuwartościowego). W wodzie pitnej polskie przepisy dopuszczają zawartość 0,2 mg żelaza w litrze. W większych ilościach żelazo zmienia bowiem smak wody, barwi ją (gdy się utlenia), plami pranie i sprawia poważne kłopoty techniczne w eksploatacji (zarastanie filtrów studziennych i rur wodociągowych). Żelazista woda jest zatem dobra tylko u źródła.

Źródło żelaza

Ponadnormatywna zawartość żelaza w wodzie pitnej jest zjawiskiem nader częstym. Ze zdrowotnego punktu widzenia nie musi to użytkownikom spędzać snu z oczu. Uzdatnianie wody – polegające na usunięciu nadmiaru żelaza – nie jest też szczególnie skomplikowane.

Pochodzenie żelaza w wodzie z inowłodzkiego źródła nie budzi wątpliwości – źródło bije z kompleksu skalnego zawierającego rudy żelaza. W latach 1803-1806 rozpoznawał tutejsze złoża szybami poszukiwawczymi radca górniczy S. Mielęcki. W 1844 r. wybudowano w Inowłodzu wielki piec hutniczy. Pracował tylko kilka miesięcy. Kapryśnej Pilicy nie spodobało się to przedsięwzięcie. Powódź spowodowała katastrofę pieca, a Karol Henryk Kaden (1790-1873) – znakomity hutnik i probierz, profesor byłej Szkoły Akademiczno-Górniczej w Kielcach – stracił cały włożony w tę inwestycję majątek.Dziś złoża inowłodzkich rud (eksploatowane do 1879 r.) nie mają znaczenia gospodarczego. I chyba to dobrze dla tych pełnych uroku stron.

źródło – http://geoportal.pgi.gov.pl

Po obu stronach strumyka wypływającego ze skał zamontowane są ławki. Całość prezentowała by się lepiej gdyby te krzaki były poprzycinane.  Pamiętam jak za dziecka ludzie czerpali z niego wodę w butelki gdyż miała ciekawe walory smakowe, bo była czysta i lepsza niż dawna kranówka.

[nggallery id=37]

RELATED ARTICLES

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj

- Advertisment -Radny Powiatu
Tomaszów Mazowiecki

Most Popular

Recent Comments

Obserwator NA Co dalej z TŁOKĄ?
Don Wacław NA Kolejna porażka IKS
G-N8HC0LQYDH